علي رغم سبکي بدن در آب، شنا ورزشي سنگين به شمار ميرود و تمام عضلات اصلي بدن را به حرکت وامي دارد. شناي کرال سينه، قورباغه و کرال پشت تقريبا از تمام عضلات اصلي بدن- شکم، عضلات دوسر و سه سر، سريني، عضلات پشت ران و چهارسر- استفاده ميکنند.
شنا علاوه بر استفاده از گروههاي متعدد عضلات، موجب انعطاف پذيري و حفظ نرمي مفاصل به خصوص در ناحيه لگن، گردن، شانه و دست و پا ميشود. شنا در دسته ورزشهاي ايروبيک-هوازي- قرار دارد زيرا چند دور شنا بيش از سه دقيقه زمان ميبرد و مقدار مصرف اکسيژن عضلات بسيار زياد است.
از مزاياي ديگر شنا ميتوان به کاهش فشار خون اشاره کرد که به نوبه خود موجب کاهش خطر سکته قلبي ميشود. اين ورزش توان قلب را بالا برده و ميزان خون پمپ شده به بدن را افزايش ميدهد و همچنين با افزايش جريان خون در ريه، موجب سوخت کالري بيشتر ميشود.
بنابر گزارش کارشناسان، ورزشهاي آبي داراي مزاياي جسمي، اجتماعي و روحي متعددي هستند که تعدادي از آنها بدين قرارند:
• بهبود يافتن قدرت و انعطاف پذيري بدن
• استقامت و تعادل عضلاني بهتر (به همين دليل بسياري از ورزشکاران حرفه اي در رشته هاي ديگر، به تمرينات آبي هم مي پردازند(
• قلب قدرتمند
• تناسب اندام
• بهبود جريان خون
• توان بخشي درماني براي عضلات مستهلک و آسيب ديده و بهبودي از آسيبهاي بدني
• کنترل وزن
• از بين رفتن اضطراب و تنشهاي روحي
• افزايش انرژي

اين تصور غلط وجود دارد که چون بدن در طي شنا کردن متحمل فشار زيادي نميشود، پس نميتوان آنرا ورزش خوبي دانست، در صورتي که هر چند بدن در آب سبک ميشود، اما براي هر حرکت بايد بر مقاومت آب غلبه کرده، انرژي زيادي مصرف کند، به اين ترتيب حتي راه رفتن در آب از پياده روي در خشکي کالري بيشتري ميسوزاند.