واژه کچلی همه ما را به فکر ریزش موی سر می اندازد، ولی جالب است بدانید که کچلی حتی در بین انگشتان پا، کشاله ران و هر نقطه دیگری از پوست هم ممکن است دیده شود.

کچلی عنوانی کلی است که برای بیماری های عفونی قارچی در سطح پوست و سر به کار می رود. قارچ ها انواع مختلفی دارند، ولی همه آنها باعث کچلی نمی شوند. نوعی قارچ به نام قارچ کپکی عامل عفونتی است که باعث کچلی می شود. در این مطلب به انواع کچلی و راه های پیشگیری از آن اشاره می کنیم.

از نظر علمی به این نوع از کچلی ها بیماری های تینه آ یا درماتوفیتوزیس اطلاق می شود. این قارچ ها ممکن است روی هر نقطه از بدن مانند پوست سر، پوست صورت، ناحیه ریش و سبیل، دست ها، پاها، کشاله ران و ناخن ها ظاهر شوند. کچلی پوست در سنین مختلف و در بین خانم ها و آقایان متفاوت است؛ یعنی بعضی از کچلی ها در کودکان، بعضی ها در آقایان و برخی هم در خانم ها شایع تر است.

کچلی سر
این نوع از کچلی در کودکان شایع تر است. بعد از سن بلوغ غدد چربی ساز فعال تر می شوند و میزان چربی بیشتری ترشح می کنند. این چربی ها خاصیت ضدقارچی دارند و مانع رشد قارچ می شوند. کچلی سر بخصوص در کودکان دبستانی که با هم در ارتباط هستند بیشتر دیده می شود. کچلی سر توام با پوسته ریزی و التهاب است و اگر موی همان ناحیه را با انگشتانمان بکشیم براحتی کنده می شود. درمان سریع این بیماران ضرورت دارد، زیرا احتمال آسیب رساندن به ریشه مو توسط قارچ بالاست و اگر ریشه صدمه ببیند ممکن است دیگر در آن ناحیه مویی نروید و بیمار به کچلی دائم دچار شود.

کچلی ریش و سبیل
این نوع از کچلی همان طور که از نامش پیداست، در مردان بزرگسال دیده می شود. مبتلایان اغلب شاغلانی هستند که با کشاورزی و زراعت سر و کار دارند. در واقع می توان گفت این نوع از قارچ در اثر تماس فرد با دام و مواد گیاهی کشاورزی، گل و گیاه و بقایای گیاهان در زمین های کشاورزی بروز می کند. البته ریختن ریش و سبیل دلایل متعددی دارد که یکی از آنها عفونت های قارچی است که حتما باید پزشک تائید کند.

کچلی صورت
کچلی صورت در خانم ها بیشتر دیده می شود؛ ولی به طور کلی در افراد ورزشکاری که مجبورند به طور فیزیکی با هم درگیر شوند مانند ورزش کشتی یا جودو، ابتلا به کچلی صورت بیشتر است. عفونت قارچی در پوست صورت معمولا با تغییر رنگ خود را نشان می دهد.

کچلی کشاله ران
افرادی که در محیط های گرم و مرطوب مانند محیط های بسته، مناطق شرجی کشور یا استخر کار می کنند و دچار تعریق زیادی هستند، بیشتر دچار این عارضه می شوند. به نظر می رسد ایجاد رطوبت در کشاله ران و ساییدگی ران ها به همدیگر، پوست را نسبت به عوامل عفونی قارچی نفوذپذیر می کند و خارش و اذیت زیادی پدید می آورد که گاهی با التهاب زیادی همراه می شود.