مبتلایان به ایدز می‌توانند هر غذایی را كه میل داشته باشند، بخورند. در واقع هر چه غذای سالم و مقوی بیشتری بخورند بهتر است.
غذا ممكن است بر اثر باكتری‌ها و ویروس‌های مضر، آلوده و مسموم شود. فردی كه چنین غذایی را بخورد، ممكن است مسموم و بیمار شود. از آنجا كه HIV بر سیستم ایمنی بدن اثر گذاشته و مقاومت بدن كم می‌شود، پس افراد آلوده به آن در برابر میكروب‌ها و باكتری‌ها آسیب‌پذیرتر بوده و باید از خوردن غذاهای آلوده پرهیز كنند.
غذای مناسب و سرشار از مواد خوراكی مغذی همراه میوه‌ها و سبزی‌های تازه بسیار لازم است. این بیماران باید به اندازه كافی آب و مایعات هم مصرف كنند.
افزایش اشتها در مبتلایان به HIV
در مبتلایان به ایدز، اختلال در حس چشایی به كاهش اشتها و در نتیجه لاغری مفرط منجر می‌شود. بنابراین برای بهبود وضعیت اشتهای آنها برخی مواد غذایی اشتهاآور توصیه می‌شود.
هویج: دم كرده تخم هویج (یك قاشق چایخوری تخم هویج در یك فنجان آب) مقوی، مدر و اشتهاآور است و همچنین عوارض پوستی را كاهش می‌دهد. آب هویج خام نیز بسیار مفید، سرشار از ویتامین A و اشتهاآور هم است.
شلغم پخته: شلغم فسفر دارد و برای مغز و اعصاب مفید است. اشتهاآور نیز است.
ترب: اشتهاآور و دارای ویتامین‌های C ، B ، A و فسفراست.
روغن زیتون: مصرف روغن زیتون همراه با غذا اشتهاآور بوده و به دلیل داشتن اسیدهای چرب مفید بسیار توصیه می‌شود، به طوری كه بهترین روغن برای آشپزی همین روغن زیتون است.
زنجبیل: این ماده غذایی علاوه بر درمان دارویی از دیرباز به عنوان یكی از بهترین طعم‌دهنده‌ها بویژه در آسیای شرقی استفاده می‌شده است.
قارچ: انواع قارچ‌های خوراكی به دلیل پروتئین‌های موجود در آنها بسیار مفید است. همچنین عصاره نوعی قارچ به نام قارچ شی یتیك بسیار مفید است. در آزمایشی كه در كشور ژاپن به عمل آمده بود، مشخص شد عصاره این قارچ ضدHIV است و اثر داروی معروف ضد رتروویروس به نام زیدوودین را بیشتر می‌كند.
سیر: سیر در میان گیاهان دارویی مقام اول را دارد. خواص سیر به دلیل وجود ماده‌ای به نام الیلین در آن است. این ماده حاوی گوگرد، سیلیس و ید است كه بدن را از بسیاری از بیماری‌ها محفوظ نگه می‌دارد و توان بدنی را افزایش می‌دهد. البته مصرف آن به كسانی كه دارای عارضه‌های پوستی یا مشكلات گوارشی شدید بوده یا قرص آسپرین مصرف می‌كنند، توصیه نمی‌شود ولی مصرف آن به شكل پودر منعی ندارد.
انجیر: سرشار از ویتامین‌های C ، B ، A و قند است. انجیر مناطق گرمسیر شیرین‌تر است و وقتی كاملا برسد، 30 تا 40 درصد قند دارد. بنابراین به افراد دیابتی توصیه می‌شود در مصرف آن احتیاط كنند. انجیر بسیار مغذی و دارای مواد ازته، آهن، برم، منگنز و كلسیم است.
گلپر: نام علمی آن هراكلئوم اسفندیلیوم (هراكلئوم پرسیكا) است. پیشینیان برای آن خواص بیشماری برشمرده و پنداشته‌اند كه موجب افزایش قدرت بدنی می‌شود، بنابراین آن را به هراكلس پهلوان افسانه‌های یونان (همان هركول رومی) نسبت داده‌اند. این ماده غذایی برای تحریك اشتها و تقویت هاضمه بسیار مفید است.
عسل: در عسل املاح و ویتامین‌های بسیاری وجود دارد از جمله آهن، كلسیم، اسیدفسفریك و ویتامینC. اگر به طور مرتب مصرف شود، دارای خواص معجزه‌آسایی است. همچنین در افزایش وزن، بسیار سودمند است. بنا به تجربه ثابت شده مبتلایان به بیماری‌های عفونی و شدید مثل سل، پس از مصرف عسل تا حدودی بهبود می‌یابند كه به دلیل ویتامین‌ها و املاح فراوان موجود در آن است.
انار: مصرف انار و لیموترش نه تنها شفابخش بوده بلكه در حفظ سلامت و جلوگیری از بیماری‌ها موثر است. این خاصیت شفا بخش انار به دلیل ویتامینC، B1، B2، B6، فسفر، آهن و منگنز است. انار نقش تنظیم‌كننده و تعادل‌دهنده مایعات بدن بخصوص خون را دارد. نكته جالب اینجاست كه بسیاری از مردم معتقدند انار شیرین اثر درمانی بیشتری دارد و علم هم این موضوع را ثابت می‌كند زیرا انار شیرین اناری است كاملا رسیده و تركیبات شیمیایی آن كامل شده و تاثیر آن بهتر است. انار سموم بدن را دفع می‌كند و نشاط‌آور است.
شكلات: سال‌های اخیر دانشمندان به این نكته پی برده‌اند كه در شكلات، آنتی‌اكسیدان‌های فلاوونوئید وجود دارد و مصرف این آنتی‌اكسیدان‌ها در تندرستی موثر است. البته میزان آنتی‌اكسیدان‌ها در شكلات تیره خالص بیشتر است، ولی باید بدانید مصرف شكلات یا قهوه همراه با شیر موجب جذب نشدن كلسیم شیر توسط بدن می‌شود.
عرق شاتره: یكی از عرقیاتی است كه مصرف آن به شكل شربت شاتره معمول است و علاوه بر تامین مایعات بدن، اشتهاآور است.